Η διάρκεια ζωής του μείγματος είναι ο χρόνος κατά τον οποίο τα διμερή χρώματα μπορούν να εφαρμοστούν μετά την ανάμιξη. Μόλις λήξει η διάρκεια ζωής του μείγματος, οι ιδιότητες του χρώματος χάνονται και δεν μπορεί να παραταθεί με κανέναν τρόπο (όπως η προσθήκη περισσότερου διαλυτικού κ.λπ.).

Είναι ο χρόνος εγκυρότητας ενός χρώματος από τη στιγμή που παράγεται μέχρι τη λήξη του. Διαφορετικοί τύποι χρωμάτων και συστατικών έχουν διαφορετικές διάρκειες ζωής. Η διάρκεια ζωής μπορεί να μειωθεί εάν οι συνθήκες αποθήκευσης δεν είναι κατάλληλες (υπερβολική ζέστη, κρύο, υγρασία κ.λπ.).

ΠΟΕ (VOC) σημαίνει Πτητικές Οργανικές Ενώσεις. Είναι η ποσότητα χημικών ουσιών που περιέχουν άνθρακα και εξατμίζονται σε θερμοκρασία δωματίου, εισερχόμενες στην ατμόσφαιρα.

Το DFT (Dry Film Thickness) είναι το πάχος του ξηρού φιλμ βαφής μετά την ξήρανση και την πλήρη σκλήρυνσή του. Μετριέται συνήθως σε μικρόμετρα (µm). Το σωστό DFT είναι απαραίτητο για να εξασφαλιστούν οι σωστές ιδιότητες του χρώματος, όπως αντοχή, προστασία από τη διάβρωση κ.λπ.

Η προσθήκη διαλυτικού μειώνει το ιξώδες του χρώματος. Δεν χρειάζονται όλα τα χρώματα διαλυτικό. Εξαρτάται από τον τύπο του χρώματος και τη μέθοδο εφαρμογής. Πάντα να ελέγχετε το TDS του προϊόντος για να δείτε αν απαιτείται διαλυτικό, ποιο είναι το κατάλληλο και ποιο είναι το προτεινόμενο ποσοστό χρήσης..

Εξαρτάται από τον τύπο του χρώματος και τη μέθοδο εφαρμογής. Πάντα να ελέγχετε το TDS του προϊόντος για να δείτε αν το χρώμα χρειάζεται διαλυτικό, ποιο είναι το επιτρεπόμενο και ποιο το προτεινόμενο ποσοστό.

Τα διμερή χρώματα έχουν σχεδιαστεί σε συγκεκριμένες αναλογίες συστατικών. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για να βρείτε τη σωστή αναλογία ανάμιξης. Η προσθήκη περισσότερου ή λιγότερου σκληρυντή μπορεί να προκαλέσει ελαττώματα, όπως ακατάλληλη σκλήρυνση, απώλεια πρόσφυσης, μειωμένη αντοχή κ.λπ.

Κάθε κατασκευαστής χρωμάτων αναπτύσσει διαλυτικά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για τη σειρά προϊόντων του. Η χρήση διαλυτικού άλλης μάρκας μπορεί να προκαλέσει ασυμβατότητες και ελαττώματα στο χρώμα.

Τα εμπορικά διαλυτικά διαφέρουν στις ιδιότητές τους. Η χρήση εμπορικού ή γενικής χρήσης διαλυτικού μπορεί να προκαλέσει ελαττώματα λόγω ασυμβατότητας.

Αναφέρεται στην ποσότητα χρώματος που χάνεται ή σπαταλιέται κατά την εφαρμογή, λόγω διαφόρων παραγόντων όπως η μέθοδος εφαρμογής, οι καιρικές συνθήκες, η τραχύτητα της επιφάνειας κ.λπ. Εκφράζεται ως ποσοστό της συνολικής ποσότητας χρώματος που χρησιμοποιείται.

Η θεωρητική κατανάλωση υπολογίζεται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το ποσοστό απωλειών ή η τραχύτητα της επιφάνειας, ενώ η πρακτική κατανάλωση περιλαμβάνει αυτές τις παραμέτρους, προσφέροντας έναν πιο ρεαλιστικό υπολογισμό.

Τα συστατικά της βαφής μπορεί να αλλοιωθούν και να χάσουν τις σχεδιασμένες ιδιότητές τους, προκαλώντας ελαττώματα στη βαφή. Επίσης, η διάρκεια ζωής του προϊόντος μπορεί να μειωθεί σημαντικά.

Υπάρχουν τυπικοί τύποι για τον υπολογισμό των επιφανειών του πυθμένα και των πλευρών του κύτους. Θα είναι απαραίτητο να γνωρίζετε δεδομένα όπως το μήκος, το πλάτος, το βύθισμα και το ύψος ελεύθερου εξάλου. Για προσαρμοσμένες επιφάνειες, όπως τα καταστρώματα και οι υπερκατασκευές, θα χρειαστούν άμεσες μετρήσεις επί τόπου. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν τα γενικά σχέδια διαρρύθμισης του σκάφους για τον υπολογισμό των επιφανειών.

Λόγω των χημικών διαφορών μεταξύ αυτών των προϊόντων, η εφαρμογή βαφής δύο συστατικών πάνω από βαφή ενός συστατικού μπορεί να προκαλέσει πιθανά προβλήματα, όπως ανεπαρκή πρόσφυση, μαλάκωμα, ταχεία υποβάθμιση και άλλα ελαττώματα της υποκείμενης βαφής ενός συστατικού.

Η κοκκώδης υφή αναφέρεται στην παρουσία σωματιδίων ή ακαθαρσιών στη βαφή, που μπορούν να δημιουργήσουν τραχιά υφή μετά την εφαρμογή, οδηγώντας σε ανεπιθύμητο φινίρισμα.

Είναι ένα ελάττωμα βαφής όπου σχηματίζονται φουσκάλες στην επιφάνεια της βαμμένης περιοχής. Οι φουσκάλες μπορεί να εμφανιστούν μεταξύ των στρώσεων της βαφής ή μεταξύ της βαφής και του υποστρώματος, να περιέχουν αέρα ή υγρά και να είναι τοπικές ή διάσπαρτες, με διαφορετικά μεγέθη. Προκαλούνται κυρίως από την παρουσία υγρασίας, μολύνσεων ή καθοδικής αποκόλλησης. Αν το πρόβλημα είναι εκτεταμένο, μπορεί να απαιτείται η πλήρης αφαίρεση της βαφής στην επηρεασμένη περιοχή.

Είναι ο σχηματισμός μικρών κοιλοτήτων ή κρατήρων στη φρεσκοβαμμένη επιφάνεια. Προκαλείται κυρίως από μολυσματικούς παράγοντες, λανθασμένη τεχνική εφαρμογής ή ακατάλληλα διαλυτικά. Αν το πρόβλημα είναι εκτεταμένο, μπορεί να απαιτείται η αφαίρεση της βαφής στην επηρεασμένη περιοχή.

Η γαλβανική διάβρωση εμφανίζεται όταν δύο ανόμοια μέταλλα έρχονται σε άμεση επαφή, προκαλώντας διάβρωση στο πιο αδύναμο μέταλλο. Μπορεί να προληφθεί αποφεύγοντας τη χρήση διαφορετικών μετάλλων ή μονώνοντας αποτελεσματικά τα δύο μέταλλα με τη χρήση ενός κατάλληλου αποστάτη ή μονωτικού υλικού.

Το amine-blush ή bloom είναι ένα λεπτό, κηρώδες ή λιπαρό φιλμ στην επιφάνεια της βαφής, που μειώνει σημαντικά την πρόσφυση των επόμενων στρώσεων. Μπορεί να μην είναι ορατό με γυμνό μάτι. Σχηματίζεται λόγω χημικής αντίδρασης των αμινών κατά την ξήρανση της βαφής, ιδιαίτερα όταν υπάρχει υψηλή υγρασία ή συμπύκνωση. Πρέπει να αφαιρείται με καθαρισμό με (κατά προτίμηση ζεστό) γλυκό νερό και/ή απορρυπαντικό.

Αν η περιεκτικότητα του ξύλου σε υγρασία υπερβαίνει το 18%, το εσωτερικό νερό μπορεί σταδιακά να εξατμιστεί, προκαλώντας αποτυχία πρόσφυσης της βαφής που εφαρμόζεται πάνω στο υγρό ξύλο.

Χρησιμοποιώντας ουδέτερα καθαριστικά προϊόντα και κάνοντας πρώτα μια δοκιμή σε μια μικρή, διακριτική περιοχή.

Τα μέταλλα πρέπει να είναι καθαρά, στεγνά και να έχουν την κατάλληλη τραχύτητα πριν την εφαρμογή βαφής. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι προετοιμασίας, όπως αμμοβολή και μηχανικός καθαρισμός. Η προετοιμασμένη επιφάνεια πρέπει να έχει ομοιόμορφη τραχύτητα. Τα μη σιδηρούχα μέταλλα (όπως το αλουμίνιο) πρέπει να προετοιμάζονται με μη μεταλλικά λειαντικά.

Πρέπει να ακολουθούνται οι χρόνοι επαναβαφής που υποδεικνύει ο κατασκευαστής της πολυεστερικής ή βινυλεστερικής ρητίνης που χρησιμοποιήθηκε στη φάση της στρωματοποίησης (γενικά περίπου 30 ημέρες). Για σύνθετα υλικά με peel-ply, αφαιρέστε το peel-ply. Αν το εκτεθειμένο υπόστρωμα δεν είναι σε καλή κατάσταση ή είναι μολυσμένο, πραγματοποιήστε απολίπανση, δημιουργήστε τραχύτητα με γυαλόχαρτο P40-P80 και καθαρίστε πριν από την εφαρμογή των βαφών. Για GRP με gelcoat, δημιουργήστε τραχύτητα με γυαλόχαρτο P60-P80. Για GRP χωρίς gelcoat, χρησιμοποιήστε επίσης γυαλόχαρτο P60-P80.

Η αφαίρεση της βαφής μπορεί να γίνει με μηχανικά μέσα, αμμοβολή, υδροβολή ή τη χρήση χημικών προϊόντων, με προσοχή στην απομάκρυνση τυχόν υπολειμμάτων μολυσματικών ουσιών. Η επιφάνεια που προκύπτει πρέπει να είναι καθαρή, χωρίς ρύπους και ομοιόμορφα τραχιά.

Η τραχύτητα της επιφάνειας αναφέρεται σε μια επιφάνεια που έχει υποστεί κατεργασία ώστε να μην είναι λεία. Οι ανωμαλίες και η υφή της επιφάνειας παρέχουν μηχανική πρόσφυση στις βαφές που εφαρμόζονται πάνω της.

Μετά την προετοιμασία της μεταλλικής επιφάνειας, συνιστάται η εφαρμογή της πρώτης στρώσης ασταριού πριν χαθεί το επίπεδο προετοιμασίας της επιφάνειας, δηλαδή το πολύ εντός 24 ωρών για σιδηρούχα μέταλλα και εντός 4 ωρών για αλουμίνιο (το οποίο εμφανίζει αλλαγή χρώματος ή σημάδια οξείδωσης). Ο χρόνος αυτός εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και τη συμπύκνωση. Ο μέγιστος συνιστώμενος χρόνος βαφής ενός σύνθετου υλικού μετά την προετοιμασία του είναι 48 ώρες. Η απώλεια της προετοιμασίας της επιφάνειας μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες αποτυχίες της βαφής.

Συνιστάται να γίνει μια μικρή δοκιμή σε μια διακριτική περιοχή. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για περισσότερες πληροφορίες.

Η προετοιμασία της βαφής γίνεται αναμειγνύοντας τα συστατικά στις σωστές αναλογίες που αναφέρονται στο TDS του προϊόντος. Συνιστάται η ανάμιξη ολόκληρων κιτ για την αποφυγή λανθασμένης αναλογίας που μπορεί να μειώσει την προστατευτική ικανότητα της βαφής. Αν απαιτείται μικρότερη ποσότητα, μπορούν να προετοιμαστούν μικρότερες αναλογίες χρησιμοποιώντας ένα ποτήρι ανάμιξης με μετρήσεις. Το μείγμα πρέπει να αναδεύεται σχολαστικά, κατά προτίμηση με μηχανικό αναδευτήρα.

Η αραίωση πρέπει να γίνεται πάντα μετά την ανάμιξη όλων των συστατικών της βαφής. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για τον ενδεδειγμένο τύπο και την προτεινόμενη αναλογία διαλυτικού, που εκφράζεται συνήθως ως ποσοστό επί της συνολικής ποσότητας βαφής. Ένα δοχείο ανάμιξης με μετρήσεις ή ένας χάρακας μπορεί να είναι χρήσιμος. Το μείγμα πρέπει να αναδεύεται σχολαστικά, κατά προτίμηση με μηχανικό αναδευτήρα.

Η θερμοκρασία της επιφάνειας πρέπει να είναι τουλάχιστον 3ºC πάνω από το σημείο δρόσου για να αποφευχθεί η συμπύκνωση. Η ιδανική θερμοκρασία εφαρμογής και σκλήρυνσης είναι 20ºC. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για τις ελάχιστες και μέγιστες επιτρεπτές θερμοκρασίες.

Η εφαρμογή των βαφών πρέπει να προγραμματίζεται έτσι ώστε να ξεκινά όταν οι καιρικές συνθήκες είναι κατάλληλες για την εφαρμογή και τη σκλήρυνση. Αποφύγετε τη βαφή κατά τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας, καθώς και αργά το απόγευμα ή τη νύχτα, ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή σκλήρυνση της βαφής.

Η υψηλή υγρασία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ελαττώματα, όπως ακατάλληλη σκλήρυνση της βαφής ή εξίδρωση αμινών.

Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν ελαττώματα που μειώνουν τη διάρκεια ζωής και την προστατευτική ικανότητα της βαφής, όπως υπερβολικό ιξώδες, χαμηλή πρόσφυση, δημιουργία φυσαλίδων, ρωγμές και απολέπιση. Οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα όπως αργό στέγνωμα, ατελές σχηματισμό φιλμ και ρωγμές. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για το συγκεκριμένο εύρος θερμοκρασιών εφαρμογής.

Είναι η θερμοκρασία στην οποία σχηματίζεται συμπύκνωση σε μια επιφάνεια.

Ο χρόνος επαναβαφής είναι το ελάχιστο και το μέγιστο χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο μια βαφή μπορεί να επαναβαφτεί με χημική πρόσφυση. Αν ξεπεραστεί το μέγιστο χρονικό όριο, δεν θα υπάρξει χημική πρόσφυση και η επιφάνεια θα χρειαστεί να τριφτεί για να δημιουργηθεί μηχανική πρόσφυση πριν από την επαναβαφή.

Ο ελάχιστος χρόνος επαναβαφής καθορίζει τον ελάχιστο χρόνο που χρειάζεται η προηγούμενη στρώση για να στεγνώσει και να σκληρυνθεί πριν από την εφαρμογή των επόμενων στρώσεων. Η βαφή πριν από αυτό το διάστημα μπορεί να επηρεάσει την αντοχή και την ποιότητα του συστήματος βαφής, προκαλώντας ελαττώματα όπως ζάρωμα, χαμηλή πρόσφυση, φυσαλίδες ή μαλάκωμα της επιφάνειας.

Οι κύριες μέθοδοι εφαρμογής είναι με ρολό, airless ή αεροβοηθούμενο/συμβατικό πιστόλι ψεκασμού. Η επιλογή της κατάλληλης μεθόδου εξαρτάται από το προϊόν, το σχέδιο βαφής, τον αριθμό των εφαρμοστών, το απαιτούμενο πάχος και φινίρισμα, την απομόνωση από άλλα έργα, καθώς και από το αν η εφαρμογή γίνεται σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για τις συνιστώμενες μεθόδους εφαρμογής.

Ο BPR (Biocidal Products Regulation) είναι ένας κανονισμός υφαλοχρωμάτων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ρυθμίζει την αγορά βιοκτόνων προϊόντων μέσω διαδικασίας έγκρισης και περιλαμβάνει μια λίστα εγκεκριμένων και περιορισμένων δραστικών ουσιών στην ΕΕ. Ο BPR προωθεί, ειδικά για χρήση από ερασιτέχνες, τη σημαντική μείωση του οξειδίου του χαλκού ως κύριου βιοκτόνου, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη πιο φιλικών προς το περιβάλλον και φυσικών δευτερογενών βιοκτόνων.

Είναι ένα επίσημο έγγραφο που πιστοποιεί ότι ένα συγκεκριμένο υφαλόχρωμα συμμορφώνεται με τους κανονισμούς του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) για τα υφαλοχρώματα, διασφαλίζοντας ότι δεν περιέχει επιβλαβείς ουσίες για το περιβάλλον που μπορεί να προκαλέσουν οικολογική ζημιά.

Είναι ένα επίσημο έγγραφο που πιστοποιεί ότι ένα συγκεκριμένο υφαλόχρωμα δεν περιέχει ενώσεις τριβουτυλοκασσιτέρου (TBT), οι οποίες είναι επιβλαβείς για το θαλάσσιο περιβάλλον.

Το υφαλόχρωμα είναι η βαφή που εφαρμόζεται στις υποβρύχιες περιοχές των σκαφών για να αποτρέψει ή να μειώσει την πρόσφυση και την ανάπτυξη θαλάσσιων οργανισμών. Συνεπώς, βελτιώνει την απόδοση καυσίμου, μειώνει τις εκπομπές CO₂ και προσφέρει εκτεταμένη προστασία από τη διάβρωση. Επιπλέον, αποτρέπει τη μεταφορά εισβολικών θαλάσσιων ειδών.

Υπάρχουν τρεις κύριες τεχνολογίες υφαλοχρωμάτων. Η πρώτη είναι το SPC (Self-Polishing Copolymer), το οποίο λειτουργεί με ελεγχόμενη στιλβωτική δράση μέσω χημικής υδρόλυσης, απελευθερώνοντας βιοκτόνα και συνδετικά στοιχεία. Η δεύτερη είναι το FR (Fouling Release), το οποίο συνδυάζει μια φυσική ιδιότητα χαμηλής επιφανειακής τάσης που δυσκολεύει την πρόσφυση των οργανισμών, με την παρουσία βιοκτόνων. Η τρίτη είναι το CDP (Controlled Depletion Polymer), το οποίο χωρίζεται σε δύο τύπους: το παραδοσιακό Self-Polishing, που απελευθερώνει βιοκτόνα και διαλύει σταδιακά τη βαφή, και το Hard Matrix, το οποίο απελευθερώνει μόνο βιοκτόνα χωρίς ή με ελάχιστη διάλυση του φιλμ βαφής.
Τι είναι το αυτοστιλβούμενο (Self-Polishing) και το Hard Matrix υφαλόχρωμα; Και τα δύο ανήκουν στην κατηγορία CDP (Controlled Depletion Polymer). Το Self-Polishing συνδυάζει την απελευθέρωση βιοκτόνων με τη σταδιακή διάλυση του φιλμ βαφής, ενώ το Hard Matrix λειτουργεί μόνο με την απελευθέρωση βιοκτόνων και έχει μεγαλύτερη αντοχή στην τριβή.

Both are CDP – Controlled Depletion Polymer anti-foulings. The Self-Polishing anti-fouling combines the biocides releasing with the paint film dissolution. The Hard Matrix works by biocides releasing, and it has abrasion resistance.

Η αποτελεσματικότητα των υφαλοχρωμάτων εξαρτάται από το πάχος εφαρμογής. Το συνιστώμενο πάχος επιτυγχάνεται με αρκετές στρώσεις, ανάλογα με τη μέθοδο εφαρμογής. Με ρολό, επιτυγχάνονται περίπου 100 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση, ενώ με airless εφαρμογή, το πάχος κυμαίνεται μεταξύ 100 – 150 μικρών υγρού πάχους ανά στρώση. Πάντα να ελέγχετε το TDS του προϊόντος και τις Τεχνικές Προδιαγραφές της Boero για το συνιστώμενο πάχος ανά στρώση.

Το υφαλόχρωμα πρέπει να ταιριάζει στις ανάγκες του κύτους, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως ανθεκτικότητα, διαστήματα δεξαμενισμού, συχνότητα πλεύσης, θερμοκρασία, βάθος και αλατότητα νερού, μέση και μέγιστη ταχύτητα πλεύσης, τοπικοί κανονισμοί για βιοκτόνα, περίοδοι ακινησίας κ.λπ. Ελέγξτε το τοπικό αντιπροσωπευτικό κατάστημα της Boero ή το TDS του προϊόντος για να βρείτε το κατάλληλο υφαλόχρωμα που ταιριάζει στις απαιτήσεις σας, ανάλογα με τον τύπο σκάφους, την τοποθεσία, την ταχύτητα και τη διάρκεια προστασίας του υφαλοχρώματος.

Τα υφαλοχρώματα είναι αποτελεσματικά για συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, που ορίζονται ως διαστήματα δεξαμενισμού (dry dock intervals). Αυτά συνήθως χωρίζονται σε εποχιακή διάρκεια, 12 μήνες, 24 μήνες και 36 μήνες. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι υφαλοχρωμάτων σχεδιασμένοι για κάθε διάστημα δεξαμενισμού. Το πάχος της εφαρμοσμένης βαφής παίζει καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη της επιθυμητής διάρκειας προστασίας.

Η επαναβαφή του υφαλοχρώματος πρέπει να γίνεται μόλις λήξει το διάστημα δεξαμενισμού ή όταν η υποβρύχια επιφάνεια του σκάφους βρίσκεται σε κακή κατάσταση, δηλαδή αν εμφανίζεται ανάπτυξη θαλάσσιων οργανισμών (fouling) ή ελαττώματα στη βαφή.

Πρέπει πάντα να γνωρίζετε τον τύπο του ήδη εφαρμοσμένου υφαλοχρώματος. Αν το υπάρχον υφαλόχρωμα είναι αυτοστιλβούμενο (self-polishing), μπορεί να επικαλυφθεί με άλλο αυτοστιλβούμενο ή με υφαλόχρωμα hard matrix. Αν το υπάρχον υφαλόχρωμα είναι hard matrix, μπορεί να επικαλυφθεί με hard matrix ή με αυτοστιλβούμενο υφαλόχρωμα. Εάν το υφαλόχρωμα βρίσκεται σε κακή κατάσταση, αν ο τύπος του είναι άγνωστος ή αν πρόκειται για αυτοστιλβούμενο που πρόκειται να καλυφθεί με hard matrix, είναι απαραίτητη η εφαρμογή ενός μονωτικού (insulation coat) ή sealer πριν από τη νέα εφαρμογή υφαλοχρώματος.

Η απαιτούμενη ποσότητα υφαλοχρώματος υπολογίζεται με βάση την επιφάνεια προς βαφή (m²) και το συνολικό πάχος εφαρμογής. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον υπολογιστή προϊόντων στην ιστοσελίδα της Boero ή να επικοινωνήσετε με τον τοπικό αντιπρόσωπο της Boero για να μάθετε την ακριβή ποσότητα που απαιτείται για το σκάφος σας.

Ελέγξτε το TDS του προϊόντος, όπου αναφέρονται ο τύπος διαλυτικού, η ονομασία του και η προτεινόμενη αναλογία για κάθε προϊόν.

Αν το υπάρχον υφαλόχρωμα βρίσκεται σε κακή κατάσταση, αν ο τύπος του είναι άγνωστος ή αν ένα αυτοστιλβούμενο (self-polishing) υφαλόχρωμα πρόκειται να επικαλυφθεί με hard matrix, είναι απαραίτητη η εφαρμογή ενός στρώματος μονωτικού ή sealer πριν από τη νέα εφαρμογή υφαλοχρώματος.

Τα υφαλοχρώματα χρώματα δεν διαθέτουν ιδιότητες φραγμού νερού για τα υποστρώματα ούτε υψηλές ιδιότητες πρόσφυσης, όπως και τα gelcoats. Για το λόγο αυτό, πριν από την εφαρμογή υφαλοχρώματα, πρέπει πάντα να εφαρμόζεται ένα στρώμα ασταριού με φράγμα υγρασίας, ώστε να εξασφαλιστεί η σωστή πρόσφυση του συστήματος βαφής.

Πριν από οποιαδήποτε συντήρηση του σκάφους μέσα στο νερό, βεβαιωθείτε ότι έχετε ελέγξει τους περιορισμούς στη μαρίνα σας. Αφού επιβεβαιώσετε ότι επιτρέπεται ο καθαρισμός του πυθμένα εντός του νερού, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη, με κυριότερο τον τύπο του υφαλοχρώματος. Τα self-polishing υφαλοχρώματα πρέπει να καθαρίζονται απαλά, χρησιμοποιώντας ένα μαλακό πανί, σφουγγάρι ή μαλακή βούρτσα κατά μήκος της επιφάνειας του κύτους. Το έντονο τρίψιμο αυτού του τύπου βαφής μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων τοξικών χημικών στο νερό, βλάπτοντας το περιβάλλον και συμβάλλοντας στη συσσώρευση επιβλαβών ουσιών στην τροφική αλυσίδα. Για την ασφάλεια του χρήστη, συνιστάται η χρήση γαντιών. Τα hard matrix υφαλοχρώματα μπορούν να καθαριστούν πιο εντατικά από τα self-polishing. Η επιφάνεια μπορεί να καθαριστεί απαλά με ένα πανί, scotch-brite, σφουγγάρι ή μια σκληρή βούρτσα. Πρέπει να χρησιμοποιείται το λιγότερο αποξεστικό υλικό που είναι αποτελεσματικό για την εργασία, ώστε να μειωθεί η απελευθέρωση τοξικών ουσιών στο νερό και να περιοριστεί η περιβαλλοντική επιβάρυνση. Η χρήση συρμάτινης βούρτσας ή ξέστρου εξακολουθεί να προκαλεί φθορά στη βαφή του πυθμένα και μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση τοξικών βιοκτόνων στο νερό.

Ο ελάχιστος χρόνος μετά την εφαρμογή της τελευταίας στρώσης υφαλοχρώματος είναι 12 ώρες. Ο μέγιστος χρόνος έκθεσης του κύτους σε εξωτερικό περιβάλλον χωρίς προστασία είναι ένας μήνας. Εάν η υποβρύχια επιφάνεια του κύτους είναι προστατευμένη ή καλυμμένη, ο μέγιστος επιτρεπτός χρόνος είναι 9 μήνες, με την προϋπόθεση ότι θα γίνει καθαρισμός με γλυκό νερό υπό χαμηλή πίεση πριν από την καθέλκυση.

Ο χρόνος επαναβαφής μετά την εφαρμογή του ασταριού ποικίλλει ανάλογα με το εφαρμοσμένο πάχος και τις καιρικές συνθήκες. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος και τις Τεχνικές Προδιαγραφές της Boero για τους ακριβείς χρόνους επαναβαφής.

Δεν συνιστάται, καθώς οι χρωστικές ουσίες εμποδίζουν τη φυσική στιλβωτική διαδικασία του υφαλοχρώματος, μειώνοντας την απόδοσή του.

Με την πάροδο των ετών, λόγω διαδοχικών δεξαμενισμών και βαφών, το συνολικό πάχος της βαφής μπορεί να γίνει υπερβολικά μεγάλο, χάνοντας την πρόσφυσή του και προκαλώντας ελαττώματα όπως αποκολλήσεις, ανωμαλίες στην επιφάνεια και αύξηση βάρους, που συμβάλλουν στην αυξημένη πρόσφυση θαλάσσιων ρύπων και στην επιδείνωση της πλεύσης. Ως γενικός κανόνας, το κύτος πρέπει να υποβάλλεται σε πλήρη αποκατάσταση κάθε 10 χρόνια κατά μέσο όρο.

Εάν το αντιδιαβρωτικό σύστημα είναι σε καλή κατάσταση, το υφαλόχρωμα μπορεί να αφαιρεθεί εκθέτοντας το αστάρι που βρίσκεται από κάτω. Η αφαίρεση μπορεί να γίνει με μηχανικά μέσα ή ελαφριά αμμοβολή. Αν χρησιμοποιηθούν χημικά αφαιρετικά, πρέπει να απομακρυνθούν πλήρως και η επιφάνεια να καθαριστεί σχολαστικά. Τα εναπομείναντα αστάρια πρέπει να είναι λεία, ανέπαφα και να ενισχυθούν με πρόσθετα στρώματα, εάν απαιτείται, για να αποκατασταθεί το αντιδιαβρωτικό φράγμα και η πρόσφυση.

Όλα τα υφαλοχρώματα αναπτύσσουν αποπλυμένα στρώματα ως μέρος της φυσικής τους διαδικασίας. Είναι το εξωτερικό στρώμα που βρίσκεται σε επαφή με το νερό, στο οποίο τα βιοκτόνα δεν υπάρχουν πλέον καθώς έχουν πλήρως απελευθερωθεί. Το στρώμα αυτό είναι μηχανικά αδύναμο. Ο ρυθμός απόπλυσης αντιστοιχεί στην ποσότητα βιοκτόνων που απελευθερώνονται ημερησίως.

Τα υφαλοχρώματα συνήθως τρίβονται επιφανειακά για να αφαιρεθεί το αποπλυμένο στρώμα, καθώς και τυχόν χαλαρό ή μη επαρκώς προσκολλημένο υλικό. Αυτό συμβάλλει επίσης στη δημιουργία μιας επιφανειακής τραχύτητας που βελτιώνει την πρόσφυση των επόμενων στρώσεων.

Η υπερβολική φθορά του υφαλοχρώματος μπορεί να προκληθεί αν το προγραμματισμένο διάστημα δεξαμενισμού έχει παραταθεί ή αν η συχνότητα πλεύσης, η θερμοκρασία, το βάθος και η αλατότητα του νερού, η μέση και η μέγιστη ταχύτητα πλεύσης, οι τοπικοί κανονισμοί για τα βιοκτόνα ή οι περίοδοι ακινησίας δεν συμβαδίζουν με τα χαρακτηριστικά του εφαρμοσμένου υφαλοχρώματος.

Η διατήρηση της υποβρύχιας επιφάνειας του κύτους σε άριστη κατάσταση, με μια λεία επιφάνεια, ελεύθερη από θαλάσσιους ρύπους και ελαττώματα βαφής όπως αποκολλήσεις, φουσκάλες κ.λπ., μειώνει σημαντικά την υδροδυναμική αντίσταση και συνεπώς την κατανάλωση καυσίμου.

Τα υφαλοχρώματα εφαρμόζονται με ρολά πολυαμιδίου μακριών ινών (~14mm), επιτυγχάνοντας περίπου 70-80 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση. Τα βαριά αστάρια εφαρμόζονται επίσης με ρολά πολυαμιδίου μακριών ινών (~14mm), αποδίδοντας περίπου 60-80 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση, αφήνοντας μια ελαφρώς ανάγλυφη επιφάνεια. Τα ελαφριά αστάρια εφαρμόζονται με ρολά πολυαμιδίου κοντών ινών (~10mm), αποδίδοντας περίπου 45-60 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση. Τα υποστρώματα εφαρμόζονται με ρολά mohair (~4mm), επιτυγχάνοντας περίπου 25-40 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση. Οι τελικές βαφές μπορούν να εφαρμοστούν με ρολά mohair, αφρού ή συνδυαστικά ρολά (αφρός με πολυαμιδικές ίνες), επιτυγχάνοντας περίπου 15-40 μικρά ανά στρώση, ανάλογα με την αραίωση της βαφής.

Σημείωση: Για την επίτευξη του προτεινόμενου ξηρού πάχους φιλμ (DFT) με εφαρμογή ρολού, πιθανώς να απαιτούνται πολλαπλές στρώσεις ώστε να επιτευχθεί το απαιτούμενο συνολικό πάχος. Κατά τη χρήση ρολού αφρού με διμερείς τελικές βαφές, πρέπει να επιλέγεται υψηλής ποιότητας, ανθεκτικός σε διαλύτες αφρός, ώστε να αποφευχθεί η διάλυση του ρολού από τη βαφή ή τους διαλύτες. Ένα πινέλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαδικασία “tipping off”, δηλαδή για να εξομαλύνει την υγρή επιφάνεια μετά την εφαρμογή με ρολό, αφαιρώντας φυσαλίδες και βελτιώνοντας την υφή της βαφής.

Οι γραμμές Boottop και Style είναι ευαίσθητες σε αποκολλήσεις βαφής λόγω διαφόρων παραγόντων. Η βαφή ή η στίλβωση των πλευρών του κύτους είναι μια από τις κύριες αιτίες διαρροών και επιφανειακής μόλυνσης στη γραμμή Boottop, καθώς το υπερψέκασμα, η σκόνη και άλλα υπολείμματα μπορούν να οδηγήσουν σε μελλοντικές αποκολλήσεις. Οι αυτοκόλλητες ταινίες ενδέχεται να αφήσουν υπολείμματα κόλλας, ενώ η υπερβολική συσσώρευση βαφής είναι επίσης συχνό φαινόμενο σε αυτήν την περιοχή μετά από πολλαπλούς δεξαμενισμούς. Επιπλέον, τα περισσότερα λιμάνια έχουν επιπλέοντες ρύπους, όπως λάδια ή καύσιμα στην επιφάνεια του νερού, που επηρεάζουν άμεσα τις γραμμές Boottop. Ο καθαρισμός πάνω στο σκάφος μπορεί επίσης να αφήσει ρυάκια βρώμικου νερού στις επιφάνειες του κύτους.

Προστατέψτε τη γραμμή Boottop κατά τη βαφή ή τη στίλβωση των πλευρών του κύτους, καλύπτοντάς την πλήρως με κατάλληλες ταινίες μασκαρίσματος που δεν αφήνουν υπολείμματα κόλλας και αφαιρέστε κάθε υπολειμματική κόλλα μετά την αποκόλληση της ταινίας. Αποφύγετε την υπερβολική συσσώρευση βαφής, τρίβοντας επιφανειακά την περιοχή πριν από την εφαρμογή επιπλέον στρώσεων υφαλοχρώματος. Πριν από το τρίψιμο, η γραμμή Boottop πρέπει να απορρυπανθεί, καθώς η λείανση μιας μολυσμένης επιφάνειας θα ενσωματώσει τη μόλυνση βαθιά στη βαφή. Ο καθαρισμός του σκάφους πρέπει να συνοδεύεται από καθαρισμό του κύτους, ώστε να αποφεύγεται η ροή βρώμικου νερού στις βαμμένες επιφάνειες.

Όλα τα διμερή αστάρια της Boero είναι κατάλληλα για όλα τα υποστρώματα. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για λεπτομέρειες σχετικά με την προετοιμασία της επιφάνειας και το συνιστώμενο πάχος εφαρμογής.

Όλα τα διμερή αστάρια της Boero είναι κατάλληλα για ανοξείδωτο χάλυβα. Ελέγξτε το TDS του προϊόντος για λεπτομέρειες σχετικά με την προετοιμασία της επιφάνειας και το συνιστώμενο πάχος.

Ως γενικός κανόνας, το ελάχιστο απαιτούμενο πάχος για αποτελεσματική αντιδιαβρωτική προστασία είναι 300 μικρά. Το συνιστώμενο πάχος επιτυγχάνεται σε πολλαπλές στρώσεις, ανάλογα με τη μέθοδο εφαρμογής. Η εφαρμογή με ρολό επιτυγχάνει περίπου 80-100 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση, ενώ η εφαρμογή με airless ψεκασμό μπορεί να επιτύχει 150-200 μικρά υγρού πάχους ανά στρώση. Ελέγξτε πάντα το TDS του προϊόντος και τις Τεχνικές Προδιαγραφές της Boero για το προτεινόμενο πάχος ανά στρώση.

Οι τελικές βαφές υφίστανται φυσική φθορά λόγω έκθεσης στον ήλιο, την υπεριώδη ακτινοβολία, το θαλασσινό αλάτι κ.λπ. Η ακατάλληλη συντήρηση με επιθετικά καθαριστικά μπορεί να επιταχύνει αυτή τη διαδικασία. Σύμφωνα με τα βιομηχανικά πρότυπα, τα κύτη επαναβαφούνται κατά μέσο όρο κάθε 5-6 χρόνια.

Οι τελικές βαφές μπορούν να επισκευαστούν. Ανάλογα με την κατάσταση της βαφής, η επισκευή χωρίζεται σε τοπική αποκατάσταση (touch-up) ή ολική επαναβαφή (refit). Η έκταση των φθορών και η συνολική κατάσταση της βαφής θα καθορίσουν τον τύπο επισκευής. Οι παλιές τελικές βαφές πρέπει να ασταρώνονται με ένα υποστρωματικό πριν από την εφαρμογή της νέας τελικής βαφής.

Όλη η σειρά Challenger Pro μπορεί να επισκευαστεί με ειδικά προϊόντα, ακολουθώντας τις Τεχνικές Προδιαγραφές της Boero και το TDS του προϊόντος. Μπορεί επίσης να γυαλιστεί, ακολουθώντας τις Οδηγίες Στίλβωσης της Boero, αν και πρέπει να σημειωθεί ότι το γυάλισμα μπορεί να μειώσει τη μακροπρόθεσμη απόδοση της βαφής (γυαλάδα και αντοχή χρώματος).

Πάντα να πραγματοποιείτε μια μικρή δοκιμή σε διακριτική περιοχή για να ελέγξετε τη συμβατότητα των προϊόντων. Η σφράγιση της υπάρχουσας τελικής βαφής με ένα υποστρωματικό αστάρι θα βελτιώσει την πρόσφυση και την αισθητική εμφάνιση της νέας τελικής βαφής. Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με τον τοπικό αντιπρόσωπο της Boero.

Ξεπλύνετε την επιφάνεια με γλυκό νερό χρησιμοποιώντας λάστιχο για να αφαιρέσετε αλάτι, σκόνη και χαλαρές ακαθαρσίες.
Χρησιμοποιήστε ουδέτερο pH, ήπιο σαπούνι, αναμιγνύοντας σαπούνι για θαλάσσια χρήση με νερό ή χρησιμοποιώντας ένα ειδικό καθαριστικό για σκάφη. Τρίψτε απαλά με μαλακή βούρτσα ή μη αποξεστικό σφουγγάρι για να αποφύγετε γρατζουνιές στην επιφάνεια. Ξεπλύνετε καλά για να αφαιρέσετε όλα τα υπολείμματα σαπουνιού και στεγνώστε με μαλακό πανί μικροϊνών για να αποφύγετε σημάδια νερού.
Αποφύγετε τη χρήση ισχυρών χημικών ή αποξεστικών υλικών, καθώς μπορεί να καταστρέψουν το φινίρισμα της βαφής.

Οι πολυεστερικοί στόκοι είναι αδύναμοι, πορώδεις και ακατάλληλοι για διαβρωτικά θαλάσσια περιβάλλοντα.

Τα υποστρωματικά της Boero είναι συμβατά με επιφανειακά τριμμένες διμερείς τελικές βαφές.

Ναι, η επιφανειακή λείανση είναι πάντα απαραίτητη για να εξασφαλιστεί η μηχανική πρόσφυση των επόμενων στρώσεων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι δυνατό, αλλά συνιστάται η εφαρμογή ενός υποστρωματικού πριν, ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα αποτελέσματα σε ομοιομορφία χρώματος, κάλυψη και αισθητική εμφάνιση.

Ο όρος αντιολισθητικό αναφέρεται σε μια επιφάνεια που αποτρέπει την ολίσθηση. Χρησιμοποιείται κυρίως σε καταστρώματα και επιτυγχάνεται με την προσθήκη ειδικών πρόσθετων στη βαφή ή με την εφαρμογή υφής στην επιφάνεια της βαφής.

Τα αντιολισθητικά πρόσθετα της Boero μπορούν να προστεθούν στην αναμεμειγμένη τελική βαφή και να εφαρμοστούν απευθείας στο κατάστρωμα ή να πασπαλιστούν πάνω σε ήδη φρεσκοβαμμένες επιφάνειες. Η τεχνική που θα χρησιμοποιηθεί θα επηρεάσει το αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι γυαλιστερές τελικές βαφές πρέπει να είναι πλήρως ωριμασμένες και επιφανειακά τριμμένες πριν από την εφαρμογή ενός διάφανου βερνικιού.

Είναι η φθορά της βυθισμένης υαλοΐνας λόγω απορρόφησης νερού. Το νερό σταδιακά διεισδύει στις ίνες και αντιδρά με τις μη πλήρως πολυμερισμένες ρητίνες, δημιουργώντας φυσαλίδες που περιέχουν όξινο υγρό. Αυτές οι φυσαλίδες αυξάνονται σε μέγεθος έως ότου σπάσουν, μειώνοντας τη μηχανική αντοχή της κατασκευής.

Η παρουσία ώσμωσης μπορεί να ανιχνευθεί με μέτρηση της εσωτερικής υγρασίας μέσω υγρόμετρου, με οπτική επιθεώρηση για τον εντοπισμό φυσαλίδων και με έλεγχο του pH του υγρού μέσα στις φυσαλίδες. Αν η υγρασία υπερβαίνει το 15-20%, αυτό μπορεί να υποδηλώνει ώσμωση. Οι φυσαλίδες ώσμωσης διαφέρουν σε μέγεθος και κατανομή και είναι συνήθως ορατές. Αν το υγρό στο εσωτερικό των φυσαλίδων έχει όξινο pH (μεταξύ 3 και 5), αποτελεί ισχυρή ένδειξη ώσμωσης, καθώς η αντίδραση του νερού με τις μη πολυμερισμένες ρητίνες παράγει όξινα προϊόντα αποδόμησης.

Το πρώτο βήμα είναι η χρήση υψηλής ποιότητας υλικών και η σωστή σκλήρυνση των ρητινών κατά την κατασκευή του GRP. Το δεύτερο βήμα είναι η αποτροπή της απορρόφησης νερού στη δομή, μέσω της εφαρμογής αντιδιαβρωτικού φράγματος που προστατεύει το κύτος. Η τακτική συντήρηση και η άμεση επισκευή οποιασδήποτε ζημιάς αποτρέπει τη διείσδυση του νερού.

Μόλις ξεκινήσει η ώσμωση, δεν μπορεί να αναστραφεί, αλλά μπορεί να ελεγχθεί και να μειωθεί μέσω διαδικασίας επισκευής, που περιλαμβάνει:
Αφαίρεση όλων των βαφών μέχρι την αποκάλυψη του υποστρώματος.
Στέγνωμα του κύτους κάτω από 10% υγρασία. Αυτή η διαδικασία διαρκεί αρκετές εβδομάδες ή μήνες και απαιτεί το άνοιγμα των φυσαλίδων και τακτικό καθαρισμό με γλυκό νερό για την απομάκρυνση των αλάτων που παραμένουν στην επιφάνεια κατά την ξήρανση.
Εφαρμογή της πρώτης στρώσης ασταριού με πινέλο για να διασφαλιστεί η πλήρης κάλυψη των ατελειών της επιφάνειας.
Στοκάρισμα της επιφάνειας για την αποκατάσταση της ομαλότητας.
Συνέχιση της εφαρμογής ασταριού μέχρι να επιτευχθεί το απαιτούμενο πάχος.
Εφαρμογή συστήματος υφαλοχρώματος για μακροπρόθεσμη προστασία.

Ο αριθμός των στρώσεων εξαρτάται από το επιθυμητό φινίρισμα. Ως βασικό πρότυπο, εφαρμόζονται τουλάχιστον 3-4 στρώσεις. Για ανώτερο φινίρισμα, απαιτούνται τουλάχιστον 8 ή περισσότερες στρώσεις.

Ναι, είναι δυνατό να βαφτεί πάνω από χρωματισμένο ή εμποτισμένο ξύλο, αλλά απαιτούνται συγκεκριμένα βήματα για να εξασφαλιστεί η σωστή πρόσφυση της βαφής και το επιθυμητό τελικό αποτέλεσμα. Η επιφάνεια πρέπει να καθαριστεί και να τριφτεί, πριν από την εφαρμογή της κατάλληλης βαφής σύμφωνα με το TDS του προϊόντος.

Τα ακρυλικά βερνίκια μπορούν να γυαλιστούν. Αντίθετα, δεν συνιστάται η στίλβωση των πολυεστερικών βερνικιών. Σε μικτά συστήματα, μπορεί να δημιουργηθεί αρχική βάση με πολυεστερικό βερνίκι και να εφαρμοστεί ακρυλικό βερνίκι στις τελευταίες στρώσεις, ώστε να μπορεί να γυαλιστεί.

Τα εμποτιστικά εφαρμόζονται έντονα αραιωμένα ώστε να διεισδύσουν στους πόρους του ξύλου χωρίς να δημιουργούν επιφανειακή στρώση, γεγονός που διευκολύνει τη διασύνδεσή τους με τα βερνίκια. Όταν χρησιμοποιούνται τα Boero εμποτιστικά ενός συστατικού, είναι δυνατή η εφαρμογή βερνικιού δύο συστατικών από πάνω.

Κανονικά, μία ή δύο στρώσεις είναι αρκετές. Η εφαρμογή πάρα πολλών στρώσεων χρωματισμένου εμποτιστικού ενδέχεται να προκαλέσει ανομοιόμορφο χρωματισμό της επιφάνειας.

Αυτό εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. Σε μέση θερμοκρασία 20°C, μπορούν να εφαρμοστούν έως 3 στρώσεις την ημέρα, υγρό σε υγρό, χωρίς ενδιάμεσο τρίψιμο.

Εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες. Σε 20°C, μπορούν να εφαρμοστούν έως 2 στρώσεις την ημέρα, υγρό σε υγρό, χωρίς τρίψιμο μεταξύ των στρώσεων. Συμβουλευτείτε το TDS του προϊόντος για τους συνιστώμενους χρόνους επαναβαφής.

Η ιδανική θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι 15 – 25°C. Για βερνίκια ενός συστατικού, η ελάχιστη θερμοκρασία εφαρμογής μπορεί να είναι 5°C, με μέγιστη επιτρεπτή υγρασία 85%. Οι συνθήκες αυτές εξαρτώνται από το προϊόν, γι’ αυτό ανατρέξτε στο TDS του προϊόντος. Η εφαρμογή πρέπει να γίνεται σε σκιερό χώρο, χωρίς άμεση έκθεση στον ήλιο. Δεν συνιστάται η βερνίκωση κατά τη διάρκεια της νύχτας, σε ομιχλώδεις, βροχερές ή θυελλώδεις συνθήκες.

Το ξύλο πρέπει να τριφτεί με P120 – P180 πριν από την εφαρμογή του εμποτιστικού. Μετά από 24 ώρες, τρίψτε το με P320 – P400. Η πρώτη στρώση βερνικιού μπορεί να τριφτεί με P220 – P320, ενώ οι τελευταίες στρώσεις πρέπει να τριφτούν με P400 – P500.

Για αποτελεσματικό καθαρισμό, αφαιρείτε τακτικά τη σκόνη με μαλακό, στεγνό πανί. Για βαθύτερο καθαρισμό, χρησιμοποιήστε ελαφρώς νωπό πανί με νερό ή ήπιο σαπούνι, αποφεύγοντας τον εμποτισμό του ξύλου. Στεγνώστε αμέσως με καθαρό, στεγνό πανί για να αποφύγετε ζημιές από το νερό.
Αποφύγετε τα αποξεστικά καθαριστικά ή την υπερβολική ποσότητα νερού, καθώς μπορεί να καταστρέψουν το βερνίκι.

Η αιθυλική αλκοόλη είναι κατάλληλο καθαριστικό για το ξύλο, καθώς δεν αφήνει υπολείμματα ή υγρασία στη δομή του.

Μπορείτε να βρείτε το δίκτυο διανομής της Boero στην επίσημη ιστοσελίδα, στην ενότητα STORE LOCATOR

Τα Τεχνικά Δελτία Δεδομένων (TDS) της Boero YachtCoatings είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα της εταιρείας, στην ενότητα προϊόντων, μέσα στη σελίδα κάθε προϊόντος, όπου μπορείτε να τα δείτε και να τα κατεβάσετε.